Bariery drogowe to elementy, które w realny sposób gwarantują uczestnikom ruchu bezpieczeństwo. Są niezbędnym elementem infrastruktury, z którego nie warto rezygnować, niezależnie od pobudek. Charakteryzują się funkcjami ostrzegawczymi oraz ochronnymi. Najczęściej widujemy je w takich miejscach, gdzie niezbędna jest kontrola przejazdu, możliwe jest wyjechanie poza krawędź drogi, a przekroczenie pasa może mieć poważne konsekwencje.
Jeśli barierki są odpowiednio zamocowane, oddzielają skutecznie obszary przeznaczone dla pojazdów mechanicznych od stref dla rowerzystów oraz dla ruchu pieszego. Sprawdź, czym są barierki szczeblinkowe oraz jakie zasady je obowiązują!
Barierki drogowe — typy
Bariery drogowe dzielimy, biorąc pod uwagę takie czynniki, jak:
- poziom powstrzymywania (odkształcenie wyraża się szerokością pracującą) i poziom intensywności zderzenia;
- skrajne bariery drogowe;
- bariery chodnikowe;
- dzielące bariery stalowe drogowe, które zazwyczaj rozdzielają jezdnie o przeciwnych kierunkach ruchu.
W przypadku barier drogowych bardzo ważne jest też miejsce, w którym barierka drogowa ma zostać zamontowana. Mowa tutaj na przykład o mostach, gdzie zwykle stosuje się bariery energochłonne.
Barierki szczeblinkowe — czym są?
W kategorii barier drogowych można wyróżnić kilka typów konstrukcji. Jednym z nich jest barierka określana skrótem U11a. Podstawową rolą tej barierki jest zabezpieczanie ruchu rowerzystów i pieszych przez blokowanie wjazdu na chodniki, ścieżki rowerowe i place. Ponadto wykorzystywana jest jako ochrona przed upadkiem z wysokości. Barierki U11a z dwoma przeciągami nazywane są inaczej barierkami mostowymi, które niezbędne są na powierzchniach wzniesionych ponad poziom terenu o 0,5 m.
Barierki szczeblinkowe zastosowane są tam, gdzie istnieje ryzyko, że pieszy bądź rowerzysta spadnie i zrobi sobie krzywdę. Chodzi tutaj głównie o mosty, pochylnie, schody, nasypy i wiadukty.
Bariery drogowe U12A
Bardzo popularne są również barierki U12a, które zamiennie nazywane są trzepakami. W tym przypadku mamy do czynienia z charakterystyczną budową przypominającą trzepaki na blokowiskach. Barierki te montuje się bardzo blisko krawędzi jezdni, co uniemożliwia przejście pieszych i rowerzystów w miejscach niedozwolonych. Bardzo często w infrastrukturze drogowej spotykane są barierki w kolorach czarno-żółtym, biało-czerwonym bądź żółtym. Barwy te mają za zadanie ostrzegać uczestników ruchu drogowego już z daleka. Bardzo dobrze sprawują się po zmroku.
Na rynku dostępnych jest wiele rozmaitych barierek drogowych, a producenci prześcigają się w ich produkcji. Ważne jest, by użyte barierki odznaczały się wysoką jakością, trwałością i praktycznością. Pozytywnym aspektem jest różnorodność kolorystyczna, dzięki czemu klienci mogą wybrać barierkę, która będzie odpowiadać ich wymaganiom. Bardzo ważna w tym przypadku jest też wysokość konstrukcji. Barierka przy chodnikach dla pieszych powinna mieć wysokość 1,1 m, przy ścieżkach rowerowych – 1,2 m, a przy chodnikach nad liniami tramwajowymi i kolejowymi – 1,3 m.
Barierki drogowe wykonywane są ze stalowych rur malowanych proszkowo. Elementy konstrukcyjne barierek są zabezpieczane antykorozyjnie poprzez cynkowanie. Producenci oferują dwa typy montażu barierek szczeblinkowych. Mogą być one przytwierdzone do podłoża przy użyciu kołków lub zabetonowane.
Bariery ochronne są elementami infrastruktury gwarantującymi bezpieczeństwo. Przede wszystkim ograniczają oraz eliminują niebezpieczne zdarzenia drogowe. Umożliwiają szybką i odpowiednią reakcję w przypadku zagrożenia. Dzięki stosowaniu barierek szczeblinkowych, drogi i ścieżki piesze oraz rowerowe są lepiej widoczne dla wszystkich uczestników ruchu drogowego. Nie da się ukryć, że barierki różnych typów są od wielu lat standardowym elementem infrastruktury i w pewnym sensie normą, dzięki której mnóstwo ludzi uniknęło niebezpiecznych wypadków zagrażających życiu.
materiał partnera
